Kasia i Leszek jadą kamperem z kotami
1 – 3 stycznia 2018
Opuszczamy El Rocio i Sevillę. Bartek z Marianą jadą odkrywać Lizbonę, a my jedziemy na degustację. Będziemy porównywać czy lepsze jest porto czy jerez (cherry).
Czytaj dalej Na cherry a potem na plażę – dwie andaluzyjskie wycieczki
29 grudnia 2017
Będąc w okolicy na wakacjach jedyną wycieczką za miasto, której nie wolno pominąć jest wizyta na Gibraltarze. Jest co najmniej kilka powodów. Poza oczywistym historycznym, geograficznym i politycznym znaczeniem, Gibraltar to po prostu piękne miejsce. Widoki na Cieśninę Gibraltarską z przepływającymi statkami pozostają w pamięci. Wysokie, ostre, surowe skały na tle lazurowego morza.
26 grudnia 2017 – 1 stycznia 2018
Sewilskie dni. Energia tego miasta udzieli się każdemu. Wesoły gwar, pełne ulice i bary. Bogactwo miesza się ze skromnym życiem. Zielone, czyste patia domów i zakurzone ulice, żarliwe, obrzędowe chrześcijaństwo i silne wpływy arabskiej kultury. Doskonałe tapas, wino i oliwa. Odpoczynek w cieniu drzewek pomarańczy. Czego chcieć więcej, aby cieszyć się życiem?
24 – 30 grudnia 2017
Gdyby nie rodzinne spotkanie, nie odkrylibyśmy El Rocio. Wybraliśmy ten kemping, bo był najbliżej położonym od Sevilli miejscem, gdzie warunki zakwaterowania wyglądały na całkiem dobre, miał domki i duże miejsca kamperowe i był blisko morza. Nikt nie spodziewał się, że to malutkie El Rocio stanie się królową naszego andaluzyjskiego balu.
24 grudnia 2017 – 17 lutego 2018
Półtorej miesiąca, a ile pominiętych miejsc! Tam nie sposób się nudzić. Kto się nudził na południu Hiszpanii to chyba jest człowiekiem z gruntu nieciekawym niczego 😉
22 – 24 grudnia 2017
Algarve – turystyczna mekka. Sezon trwa tu cały rok. Słońce i piękne wybrzeże – po to się tu jedzie. Algarve schowane za zakrętem wybrzeża osłonięte jest od silnych, zimnych, oceanicznych wiatrów. Tu się zaczyna lub kończy, zależy jak patrzeć, zimowe siedlisko emerytów z północy.
Wybieramy trzy miejsca: Lagos, Carvoeiro i Tavirę.
21 – 22 grudnia 2017
Z Evory jedziemy na południe przez rozległe równiny regionu Alentejo. Jest biało od wapna. Widoki, mimo braku gór, są wspaniałe. Słońce praży mocno, a to przecież grudzień. Alentejo to region gorący. Najcieplejszy w Portugalii. Jedziemy uparcie. Musimy minąć kilka ciekawych miejsc, bo czas nas goni, na Boże Narodzenie musimy być w Andaluzji, gdzie zjeżdża się najbliższa rodzina, która chyba stała się mafią podróżniczą. Dlaczego, wyjaśnię innym razem.
Czytaj dalej Cabo de Sao Vicente – południowy kraniec Portugalii
20 grudnia 2017
Z Lizbony jedziemy 130 km wgłąb lądu. Evora leży pośrodku pomiędzy oceanem a Hiszpanią. Cieszy nas południowe słońce. Mimo oddalenia od wody wciąż jest ciepło. Hura! Zatrzymujemy się na kempingu oddalonym od starówki o 2 km. Wsiadamy na rowery i pedałujemy pod lekką górkę, a potem pod dużą i po kocich łbach, aby dostać się na rynek.
Wybraliśmy Evorę, bo jej starówka jest na liście UNESCO i nazywa się tak jak wielka pieśniarka, Cesaria. Z przyjemnością odkrywamy jej bogatą historię, jak również możliwe, że najmniejszą restaurację świata.
13 – 19 grudnia 2017
Lizbona – miasto radości. Lizbona – miasto wspaniałej architektury, sztuki i kuchni. Lizbona jest tylko jedna. Bardzo chciałam już w niej być, bardzo czekałam. Odwdzięczyła się po stokroć.
13 grudnia 2017
Z Obidos posuwamy się na południe trzymając się wybrzeża. Pogoda nam nie sprzyja. Mgły, deszcz, chłodno. Czasami wyjdzie słońce i wtedy przypominamy sobie, że jesteśmy na południu. O wjeżdżaniu wgłąb lądu nie ma mowy. Wystarczy odjechać 20 km od linii brzegowej, aby odczuć różnicę temperatur. Jest zima, to musi być zimno 😉